210201 JozefMijn verlangen om dit te doen, nam toe tijdens deze maanden van pandemie, toen we te midden van de crisis ervoeren hoe ‘onze levens met elkaar verweven zijn en in stand worden gehouden door gewone mensen, mensen die vaak over het hoofd worden gezien. Mensen die niet in de krantenkoppen en in tijdschriften verschijnen, of in de laatste televisieshow, maar in deze dagen een zekere vorm geven aan de beslissende gebeurtenissen in onze geschiedenis. Artsen, verpleegsters, winkeliers en supermarkt-medewerkers, schoonmaakpersoneel, zorgverleners, transportwerkers, mannen en vrouwen die werken om essentiële diensten en openbare veiligheid te verlenen, vrijwilligers, priesters, religieuze mannen en vrouwen en zoveel anderen. Ze begrepen dat niemand alleen wordt gered ... Hoeveel mensen oefenen dagelijks geduld en hoop, en zorgen ervoor dat ze geen paniek zaaien, maar gedeelde verantwoordelijkheid.

Hoeveel vaders, moeders, grootouders en leerkrachten laten onze kinderen op kleine, alledaagse manieren zien hoe ze een crisis kunnen aanvaarden en ermee om kunnen gaan door hun routines aan te passen, vooruit te kijken en het beoefenen van gebed aan te moedigen. Hoevelen bidden, brengen offers en doen voorbede voor het welzijn van allen.’

Ieder van ons kan in Jozef, de man die onopgemerkt blijft, een dagelijkse, discrete en verborgen aanwezigheid- een bemiddelaar, een steun en een gids ontdekken in tijden van nood. De heilige Jozef herinnert ons eraan dat degenen die verborgen of in de schaduw verschijnen een onvergelijkbare rol kunnen spelen in de heilsgeschiedenis.

paus Franciscus